Kar Şiirleri

Öğrenciler için neredeyse okul tatili anlamına gelen Kar, soğukla birlikte kış mevsiminin en yalın ifadesidir. Kış mevsimiyle birlikte soğuyan havaları çekilir yapan şey de aslında kardır. Kar sadece su kaynaklarını besleyen en önemli bir doğa olayı değil, bir güzellik örtüsü de aynı zamanda. Ağaçların başını beyaz bir örtü gibi kaplayan kar, yağarken de ayrı bir güzellik sunar. kar hakkında yazmak isterseniz yazacak çok şey bulunur. Romantikler için kar yağışı bulunmaz bir fırsattır örneğin. Kar, şairlere de yüzlerce yıl esin kaynağı olmuştur. Kimisi kar yağışıyla özdeşleştirdiği ruh halinin en beyazını yazmıştır kimisi de yalnızlığı…

Kar şiirleri denince akla Ahmet Muhip DRANAS geliyor. Onun Kar şiiri yazımızın devamında. Kar şiirleri hep güzeli, romantizmi vurgulamamıştır. Bazen de yoksulların hayatlarını zorlaştıran çağrışımlara da neden olmaktadır.
Yine Şahbender Korkmaz’ın kar adlı iki dizelik şiiri buna örnektir.

“kar/
düşünmez ki beyazın büyüsüyle kirlenen adamlar
kahroluyor hayat yolları tıkanan fukaralar”

Şahbender Korkmaz

İçinde bulunduğumuz şu günlerde kar tatili çağrışımı ön planda olsa da ülkemizin kar yağışlarının en güzel durduğu Kars, Uludağ, Palandöken gibi yerlerine selam göndermeden olmaz diyoruz ve sizleri Dranas’ın Kar şiiri ile baş başa bırakıyoruz…

KAR

Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze, inceden.

Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan,
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu’dan
Sesin nerde kaldı? kar içindesin!
Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!

Uyandırmayın beni, uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram…
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır – tek, tenha – bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.

Ahmet Muhip DRANAS